 |
| வையவன் |
காதல் கலைக்காத கோலங்கள்
கருமணிகள் கோர்த்தது போல்
மை கரைந்து துளித்துளியாய்
சிந்தி நிற்க மோவாயை உயர்த்தி
உள்ளங்கையில் முத்து வாங்கி
மௌனமே மொழியாக புன்னகையே
தெளிவிக்கும் தீபமாக
காதல் மனக் காரிருளில்
வழி தேடி நான் நிற்க
செல்வியவள் கன்னம்தொட்டு
கவிழ் உதட்டில் தமிழாகிச சின்னம் பதிப்பாள்
கரையும் காலம் தொலையும் பிறவி
கலையாது கலையாது
காதல் போட்ட கோலங்கள்
-வையவன்
No comments:
Post a Comment